2 minuten lezen
Wanneer informatie wordt gedeeld tussen twee organisaties, wil je in sommige situaties afspraken maken over geheimhouding van deze informatie. Met een geheimhoudingsovereenkomst (NDA) leg je deze afspraken vast. In wat voor situaties kun je een NDA gebruiken? En wat bedoelen we met een eenzijdige NDA en een wederkerige NDA? Je leest het in deze blog.
Een geheimhoudingsovereenkomst verplicht een partij om bepaalde informatie die zij over de andere partij te weten komt, niet aan anderen bekend te maken maar geheim te houden. In een NDA staan afspraken over verschillende aspecten van geheimhouding. Meer leren over de NDA? Lees dan onze blog ‘Wat is een NDA?’
Wanneer gebruik je een NDA?
Je kunt gebruik maken van een geheimhoudingsovereenkomst is alle situaties waarin informatie tussen partijen wordt gedeeld die vertrouwelijk is. Dat kan bijvoorbeeld zo zijn bij een samenwerking of overname, wanneer je niet wil dat bedrijfsgevoelige informatie over jouw bedrijf bijvoorbeeld bij een concurrent terechtkomt. Je kunt ook gebruik maken van een NDA als je met investeerders wil praten over een uitvinding die je hebt gedaan of wanneer je iets hebt ontworpen, maar waar je nog geen octrooi of modelrecht voor hebt aangevraagd waarmee je je idee kunt beschermen. Met een NDA kun je ook afspraken vastleggen wanneer je een andere partij toegang geeft tot je data, bijvoorbeeld voor een marketinganalyse. In sommige gevallen is een NDA noodzakelijk, bijvoorbeeld wanneer je gebruik wil maken van de wettelijke bescherming van bedrijfsgeheimen.
Verschillende soorten informatie
Welke soorten informatie je precies als vertrouwelijk ziet, kan verschillen: soms gaat het in het algemeen om gegevens met een vertrouwelijk karakter, en soms om heel specifiek omschreven informatie. Het kan er ook toe doen hoe de informatie is verkregen. Soms valt alleen informatie die een partij direct van de andere partij krijgt onder de geheimhoudingsplicht, en in andere gevallen moet een partij alle informatie over de andere partij of over de samenwerking geheimhouden, ongeacht hoe zij daaraan komt. Alle afspraken hierover kun je overeenkomen en vastleggen in jouw NDA.
Informatieverstrekker of ontvanger
In een geheimhoudingsovereenkomst spreken we over een ‘informatieverstrekker’ en ‘ontvanger’. De informatieverstrekker is de partij die vertrouwelijke informatie of gegevens deelt met de andere partij, de ontvanger. Die partij moet de ontvangen informatie geheimhouden. In sommige gevallen ben je zowel informatieverstrekker als ontvanger, daarom maken we onderscheid tussen een eenzijdige en een wederkerige NDA.
Eenzijdige en wederkerige NDA
Bij het maken van een geheimhoudingsovereenkomst, kun je kiezen voor een eenzijdige of wederkerige NDA. Bij een eenzijdige NDA heeft één van de partijen de verplichting om informatie geheim te houden. Zo’n overeenkomst zie je bijvoorbeeld als een bedrijf andere partijen inzage geeft in zijn administratie en andere bedrijfsgegevens. Bij een wederkerige NDA, ook wel tweezijdige NDA genoemd, zijn beide partijen tegenover elkaar verplicht informatie geheim te houden. Je gebruikt een wederkerige NDA bijvoorbeeld als jij met een ander bedrijf gesprekken voert over een samenwerking tussen jullie organisaties. Dan zijn jullie dus allebei zowel informatieverstrekker als ontvanger.
Zorg dat je veilig zaken kunt doen met andere partijen door vertrouwelijke informatie die je met hen deelt, te beschermen met een geheimhoudingsovereenkomst. Alle afspraken rondom het wie, wat en wanneer van geheimhouding komt aan bod als je met onze tool jouw NDA maakt!
